De oudheid heeft in veel periodes tot de verbeelding gesproken. De heldere indeling, harmonische zuilenrijen, heroïsche tableaus en het gebruik van marmer zijn maar enkele elementen. Zij is vaak gezien als de ideale stijl voor imposante, statige gebouwen.
In deze lezing kijken we naar haar ontwikkeling. We beginnen met een paar hoogtepunten uit het oude Rome en Griekenland en zien hoe dit vertaald werd in de Renaissance. Denk aan architecten als Michelangelo, Brunneleschi en Palladio. De gulden snede, materiaalkeuzes en opmerkelijke interpretaties komen hierbij aan bod.
Maar we kijken verder: ook in de 18e eeuw werden er nog volop neoklassieke gebouwen neergezet, denk bijvoorbeeld aan de beroemde Brandenburger Tor in Berlijn.
En wat te denken van de fascistische architectuur onder Franco en Hitler of postmoderne voorbeelden als Caesars Palace in Las Vegas of de kleurrijke architectuur van Michael Graves?
Klassieke architectuur in al haar veelzijdigheid..
