Direct na de Tweede Wereldoorlog kregen de vertegenwoordigers van het Nieuwe Bouwen de mogelijkheid om in de Noordoostpolder hun ideale, functionalistische dorp te bouwen. Volgens het principe ‘licht, lucht en ruimte’, werden de plannen tussen 1947-49 uitgewerkt door architecten als Cornelis van Eesteren en Gerrit Rieveld. De locatie, de Noordoostpolder, was opmerkelijk, aangezien de meeste dorpen hier juist in een traditionele stijl werden gebouwd.
In Nagele is de duidelijke functionalistische scheiding aangebracht die de architecten voorstonden. In het midden van het dorp ligt een grote centrale parkachtige ruimte met daarin voorzieningen als scholen, kerk en het wijk-sportgebouw. Daaromheen ligt een ring voor het bestemmingsverkeer, ontworpen door Mien Ruys. Om de verkeersring heen zijn zeven woonwijken aangelegd, elk rondom een eigen centrale groene ruimte. De strak vormgegeven woningen, gebouwd in glas en beton, zijn vooral in stroken gebouwd met een sterke voorkeursoriëntatie van de gevels richting het oosten en het westen voor het optimaal invallen van zonlicht.
Rietveld: het is “een poging om een dorp te maken uit één stuk (..) dit is een dorp, dat niet groeit maar in een keer bepaald wordt en dan ook niet het karakter moet hebben van een gegroeid dorp; het toevallige element vervalt hier”.
Deze wandeling duurt 1,5 uur.
